Friday, April 8, 2011

ඔවා දෙනු හරහට!

මේ කතාව වෙලා දැනට අව්රුදු දහයක් විතර. එතකොට අපි A/L කරල ඉවර වෙලා හිටිය කාලෙ. මේ කතාවෙ පසුබිම නම් හිත රිදෙන එකක්.මගේ පාසල් වියේ මට හිටපු හොඳම හෙහෙලියක්, ම්ම්ම් නම ශාරි, ගම මීරිගම පත්තට වෙන්න. හරිම අහින්සක හබැය් ස්තිර සාර ගතිගුන තිබුන කෙල්ලෙක්. පහැදිලිව දෙයක් දකින්න පුලුවන්, ඒ වගේම කෙනෙක්ට පහැදිලිව දෙයක් තෝරලා දෙන්න පුදුම හැකියාවක් ශාරිට තිබුනා. පාසලේ හිටපු ගුරුවරු පවා පිලිගත් දෙයක් ඒක.

නිතරම අපි දැක්කෙ හිනා වෙලාම ඉන්න යෙහෙලියක්ම උනත්, අපි නොහිතපු විදියට ශාරිගෙ ජීවිතෙටත් කරදර ගලා එන්න උනා. පලතෙ හැටියට යමක් කමක් තියෙන පවුලක ලමයෙක් උන ශාරිට හිටියෙ එකම එක සොහොයුරියක් විතරය්. ඒ පියුම්. නමට පියුමක් උනාට කල්‍රන තරමක් කලේ කොලු වැඩ මය්, නැග්ගොත් ගහක, ගියොත් යන්නෙ දුවගෙන.


 කොය් දේ කොහොම මොනව කලත් පියුමිත් මේ ලොකෙට ඇවිත් තිබුනෙ ඉරනම මිට මොලවගෙන. වැඩිකල් යන්න කලින්ම එයාට වැලඳුනා අගමුල නැති ලෙඩක්. කෙලවර උනේ පිලිකා රෝහලින්. මේ කතාවෙ මුල ඉඳන් මෙතෙනට වෙනකන් තව ගොඩාආආආආක් දේවල් තිබුනත් මම මේ සඳහන් කලේ කතාවට පසුබිම පමනය්. (හපොය් බනින්න එපො.....)හදිස්සියෙම දවසක් එ නපුරු අරන්චිය මීරිගම ඉඳන් අපේ දිහා ආවා. ශාරිගෙ කටහඬ දුරකතන රැහැන් දිගේ බොඳ වෙලා යාන්තමට ඇහුනා. මගේ දයාබර මිතුරියකගේ ජීවිතයේ දුක්බරම මොහොතකදී ඇය තනි කල නොහැකි වු නිසාම, මගෙ මවද සමග 100km කටත් වැඩි දුරක් ගෙවාගෙන, පියුමි නැගනියට අවසන් වරට සමු දීමට ඉතාමත් අසීරුවෙන් උවද හිත හදාගෙන ගමන ඇරඹුවා.

(ඔන්න මාතෘකාවට අදාල ටික මෙතන ඉඳන්...! )

මම කලිනුත් කිව්වා වගේ අපේ ඉතින් ගමනගමනය ජහමනයා එක්කම තමය්. වවුනියාව දුම්‍ රියට ගොඩ උනේ තරමක් හෝ පහසුවෙන් යාමට සිතාය.  ඒ දවස්වලත් මම හොටල් හිමියෙක් :D).දෙය්යනේ කියලා කොලඹටත් ආවා.  මරදාන, පහුවෙදී අපි හිටපු පෙට්ටියට අවා සෑහෙන වයසක සීයා කෙනෙක්. සරමක්, කමිසයක් ඇඳලා,කොන්ඩය පවා    පිලිවෙලකට පීරල තිබුනා. අපි මේ වෙනකොට හිටියේ මුලදි ආපු අසුන් වල නෙවෙය්, මේ මැදිරියේ අසුන් එකකට එකක් මුහුන ලා තම්ය් පනවල තිබුනෙ. ඉතින් සීය වාඩි උනේ අම්මටය් මටය් ඉස්සරහ ටිකක් දොර පැත්තට වෙන්න. සීයට එහා පැත්තට වෙන්න හරි අපුරු කොලු පැටියෙක්. තනියම නෙමේ, ඒ වයසෙම කොලු කෙලි නඩයක් එක්ක.

දන්නවනෙ ඉතින් නානාප්‍රකාර වෙලෙන්දො එනවනෙ ඔය මැදිරියකින් අනිත් මැදිරියකට. මේකටත් නොයෙක් වර්ගයේ අය ආවා ගියා, වෙලඳාම්ක් එහෙම නොකෙරුනාමත් නෙවෙය්. දෙය්යනේ කියලා අර කොලු කෙලි නඩේ හිටියානෙ.

ඔන්න ඉතින් "වඩෙය්... ඉස්සො වඩෙය්.. දැන් බැදපුවා.." (බොරු කෝටියය්. ..)

කලින් වෙලෙන්දන්ට වගේම මෙයාටත් සැලකිලි. මේක දැක්කා විතරය් අර සීයා වයින් උනා.. මෙයත් පැනලා ගත්තෙ නැද්ද ඉස්සො වඩේ.. අපේ අර සෙට් එකත් එකසිය ගානට වඩේ කනවා. ටිකකින් කලින් කියපු සින්දු, තාල ඇල්ලිලි සේරම මග නවතුනා.. සෙට් එකේම මුනු හොඳ නෑ. සීයත් වැඩේ අතාරින්නෙම නැ. මොනවා උනත් මේ අද ඊයෙ උස්මහත් උන දරුවොන්ට කොහොම සෙකන්ඩ් වෙන්නද කියල හිතෙන්නැති, මගෙ හිතේ. ටිකකින් (සීයා)...

"තූහ්.. තුහ්..ශික්..කන්න එපා පුතෝ. කන්න එපා. මොන මල ජරාවක්ද!"

ජංජාලයය්! සීයට හොඳටම කෙන්ති ගිහින් කටට ගනිපු වඩේ කෑලි විසිකරනවා.. බනිනවා..

අර කට්ටියත් ඉතින් ගොලෑ කෑව මොක්කුද වගේ (වඳුරො) බලගෙන ඉන්නව. ලස්සනම හරිය ඊට පස්සෙ. මම හිතුව සේරම අතේ තිබුන වඩේ මලු විසිකරපු නිසා සීයත් ඒකම කරය් කියල. මොන පිස්සුද? මෙය නන් ස්ටොප් වඩේ කනවා, හැබැය් එකම ප්‍රශ්නෙ එක කැල්ලවත් උගුරෙන් පහලට යවන්නෙ නැති එක.

කෑල්ලක් කඩනවා,
විකනවා
ආයෙමත් (ජනේලෙන් එලියට) තූහ්.. තුහ්..ශික්..

ආයෙමත් කෑල්ලක් කඩනවා,
විකනවා 

කන්න එපා පුතෝ. 

අන්තිමට මිරිස් , ලූනු පවා.. කඩනවා,
විකනවා 

කන්න එපා. මොන මල ජරාවක්ද!

සීයා වඩේ කෑම නවත්තන්නෙ නැහ. මම හිතන්නෙ එයා බලන්න ඇත්තෙ වැරදිලා හරි කන්න පුලුවන් කෑල්ලක්වත් තියෙද කියල වෙන්නැති.  

අන්තිමට කඩදාසි බෑග් එක ගුලි කරල කටත් පිහිදගෙන ඉවරවෙලා අහනවා

"කෝ කෝ කෝ ඒකා. කොහෙටද ගියේ."

මෙයා මේ දැන් හොයන්නෙ වඩේ වෙලෙන්දව මගෙ හිතේ. අනේ මන්ද කාපුවට ගහන්නද නැත්නම් තවත් වඩේ ගන්නද කියලා. කොහොම උනත් වැඩේ බලන් හිටපු අර ගොලෑ කාපු සෙට් එකට හිනාව නවත්තගන්න බැරි උනා.

මේ සෙරම වෙනකොට අපිට බැහැල යන්න තැනත් අව්ත්...!  
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ප: ලි: මගේ අලුත් වැඩකුත් තියෙනවා. පොඩ්ඩක් බලන් ඉන්නකො..

2 comments:

  1. මේක නිකං යන්න හදන්නේ මීරිගම, යන්නේ වවුනියාවේ වගේ කතාවක්.

    ඔයා මේ සංවේදී කාවකුයි, විහිළුවකුයි මිශ්‍ර කරලා රසය මරලා.

    තරහ වෙන්න එපා. නමුත් ඉස්සෝ වෙනුවට බල කරෝල දාපු වඩයක් වගේ.

    මේක කතා දෙකක් හැටියට ලියන්න. සීයා ගේ කතාවට අර ලෙඩවූ මිතුරිය අදාල නෑනේ.

    ReplyDelete
  2. බොහෝමත්ම ස්තුතිය් කතන්දර මහත්මයානෙනි. ඔව්. මගේ අතින් එහෙම වැරද්දක් වෙලා තියෙනවා තමය්. මට අවශ්ය උනේ කතවට පසුබිම ලියන්න, බැනුමක් අහුවා උනත් ඔබතුමා මේ පැත්තේ ඇවිත් ගිය එක ගැන සතුටුය්. හැකි ඉක්මනට වැරැද්ද නිවැරදි කරන්නම්.

    ReplyDelete

මොනවද හිතුනේ?